Q&A!

Q&A!

Op 1 Januari postte ik deze storytime. Daar kreeg ik via de mail en op Facebook héle lieve reacties op. Dank jullie wel ❤ Ook kreeg ik veel vragen. Daarom besloot ik een mini Q&A te doen met de 3 meest gestelde vragen naar aanleiding van mijn storytime.

Hoe was het om je haren te verliezen?

Mijn haren vond ik naast mijn ogen het mooiste aan mijn lichaam. Toen ik aan de chemokuren begon wist ik dat ik ze ging verliezen. Dat leek me vreselijk! Maar soms lijken dingen vooraf veel erger dan dat ze uiteindelijk zijn. Dit was er voor mij zo een. De eerste plukken waren confronterend en verdrietig. Maar ik ben me al snel gaan verdiepen in mogelijkheden. En die zijn er gelukkig genoeg!

Hoe vonden je kinderen dat je haren uitvielen?

Mijn dochters waren destijds 5 en 6 jaar oud. We zijn er speels mee omgegaan. Ze vonden het geweldig om samen te kijken naar nieuwe sjaaltjes. En verschillende manieren uitproberen om ze om je hoofd te wikkelen. Soms droegen ze er zelf ook een. Mijn jongste dochter bewaarde elke haar die ze van me kon vinden. Haalde ze zelfs uit de prullenbak. “Stukjes mama gooi je niet weg” vond ze. Ze heeft ze nog steeds bewaard in een mooi kistje.
Naast de haren op je hoofd vallen ook andere haartjes uit. Samen struinden we YouTube af hoe je zo natuurlijk mogelijk je wenkbrauwen kon tekenen. Zij konden het eerder als ik! Op deze manier probeerde ik het wat luchtig te houden voor hen. En tegelijkertijd voor mezelf ;-)

Heb je alleen een pruik gedragen?

Nee. De eerste kale plekken waren te verbergen met een bandana. Daarna ben ik overgegaan op sjaaltjes. Ik had bij elke outfit wel een bijpassende. Het werd een mode accessoire.
Toen ik “schoon” was wilde ik weer haren. Toen ben ik pruiken gaan dragen. Daardoor voelde ik me toch weer meer mezelf. 
Gelukkig heb je tegenwoordig veel mogelijkheden. En er zijn altijd mensen om je heen die zeggen; “als ik jou was zou ik…..” Maar alleen maar jij bent jou! Belangrijk dat jij kiest waar jij je op dat moment het fijnst bij voelt!